Перевод: с польского на русский

с русского на польский

upaść na duchu

  • 1 upaść na duchu

    пасть ду́хом

    Słownik polsko-rosyjski > upaść na duchu

  • 2 upaść

    глаг.
    • валиться
    • впасть
    • вывалиться
    • завалиться
    • опадать
    • падать
    • пасть
    • повергнуть
    • повергнуться
    • рухнуть
    • рушить
    • рушиться
    • слететь
    • спадать
    • упасть
    * * *
    upa|ść
    %1, \upaśćdnę, \upaśćdnie, \upaśćdnij, \upaśćdł сов. 1. упасть; опрокинуться, свалиться;

    szklanka \upaśćdła стакан опрокинулся; \upaść jak długi растянуться во весь рост;

    2. прийти в упадок; разориться;

    handel \upaśćdł торговля пришла в упадок;

    gospodarstwo \upaśćdło хозяйство разорилось;

    3. быть отклонённым, провалиться;

    projekt (wniosek) \upaśćdł предложение было отклонено (не прошло);

    4. упасть, слететь;

    jabłko \upaśćdło z drzewa яблоко упало с дерева; ● \upaść bez czucia (zmysłów) упасть без чувств; \upaść na duchu пасть духом; rząd \upaśćdł правительство пало; sztuka \upaśćdła а) искусство пришло в упадок;

    б) пьеса провалилась;
    kobieta \upaśćdła павшая женщина
    +

    1. paść, przewrócić się, zwalić się 4. zlecieć

    * * *
    I upadnę, upadnie, upadnij, upadł сов.
    1) упа́сть; опроки́нуться, свали́ться

    szklanka upadła — стака́н опроки́нулся

    upaść jak długi — растяну́ться во весь рост

    2) прийти́ в упа́док; разори́ться

    handel upadł — торго́вля пришла́ в упа́док

    gospodarstwo upadło — хозя́йство разори́лось

    3) быть отклонённым, провали́ться

    projekt (wniosek) upadł — предложе́ние бы́ло отклонено́ (не прошло́)

    4) упа́сть, слете́ть

    jabłko upadło z drzewa — я́блоко упа́ло с де́рева

    - upaść bez zmysłów
    - upaść na duchu
    - rząd upadł
    - sztuka upadła
    - kobieta upadła
    Syn:
    II upasę, upasie, upasł, upaś, upasiony, upasieni сов.
    откорми́ть
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > upaść

См. также в других словарях:

  • upadać – upaść na duchu — {{/stl 13}}{{stl 7}} tracić nadzieję w powodzenie jakiegoś przedsięwzięcia, załamywać się psychicznie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Po klęsce wojsk wódz upadł na duchu. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • upaść — I dk Vc, upadnę, upadniesz, upadnij, upadł, upadłszy upadać ndk I, upaśćam, upaśćasz, upaśćają, upaśćaj, upaśćał 1. «zmienić nagle pozycję ze stojącej, pionowej na leżącą, poziomą; paść, przewrócić się, zwalić się» Potykała się i upadała co… …   Słownik języka polskiego

  • upaść — 1. Upadać pod ciężarem, pod brzemieniem trosk, zmartwień, cierpień itp. «być bliskim załamania się, nie dawać sobie z czymś rady»: (...) wzywali pomocy głosem, który wybuchał jak kamienny krzyk (...) czarna fala przynosiła na ich miejsce innych,… …   Słownik frazeologiczny

  • duch — m III, DB. a 1. blm «energia psychiczna, właściwości psychiczne człowieka; umysł, świadomość, myślenie, dusza» Siła, hart, moc ducha. Spokój ducha. Muzyka, poezja to pokarm dla ducha. ◊ W szczerości, w skrytości, w pokorze, w prostocie lub w… …   Słownik języka polskiego

  • duch — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż IIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w rozmaitych religiach: nadprzyrodzona istota niematerialna, taka jak anioł, diabeł, demon itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dobre, złe duchy. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • opuścić — dk VIa, opuszczę, opuścićcisz, opuść, opuścićcił, opuszczony opuszczać ndk I, opuścićam, opuścićasz, opuścićają, opuścićaj, opuścićał, opuścićany 1. «zmienić położenie czegoś przez skierowanie ku dołowi; zniżyć, zwiesić, spuścić» Opuścić rękę.… …   Słownik języka polskiego

  • duch — 1. Człowiek małego ducha «człowiek tchórzliwy, przesadnie ostrożny»: Przyznaję się – człowiek małego ducha – iż dałem się sprowokować do dyskusji (...) B. Maj, Kronika. 2. Człowiek wielkiego ducha «człowiek odważny, szlachetny»: Stańczyk to… …   Słownik frazeologiczny

  • podtrzymać — dk I, podtrzymaćam, podtrzymaćasz, podtrzymaćają, podtrzymaćaj, podtrzymaćał, podtrzymaćany podtrzymywać ndk VIIIa, podtrzymaćmuję, podtrzymaćmujesz, podtrzymaćmuj, podtrzymaćywał, podtrzymaćywany 1. «trzymając kogoś lub coś nie dać mu upaść,… …   Słownik języka polskiego

  • upadać — 1. Upadać pod ciężarem, pod brzemieniem trosk, zmartwień, cierpień itp. «być bliskim załamania się, nie dawać sobie z czymś rady»: (...) wzywali pomocy głosem, który wybuchał jak kamienny krzyk (...) czarna fala przynosiła na ich miejsce innych,… …   Słownik frazeologiczny

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»